Controversial Clouds (2024)
‘Controversial Clouds’ by Suzette Bousema is an artwork visualizing ‘Stratospheric Aerosol Injection’, made in collaboration with climate scientist Claudia Wieners (Utrecht University, NL). Stratospheric Aerosol Injection (SAI) is a form of geo-engineering drawing inspiration from volcanic eruptions.
In 1991 the eruption of Mount Pinatubo in the Philippines cooled the planet by around 0.5 Celsius for the duration of a year, by spewing vast amounts of Sulphur dioxide into the stratosphere. The Sulphur dioxide will react with water vapor an eventually form small cloud droplets consisting of sulphuric acid and water. SAI draws inspiration from this phenomenon and aims to reproduce it in a controlled way. In contrast to day-to-day weather patterns, an SAI cloud would be distributed evenly around the Earth and last for months. This global cloud functions as a ‘sunscreen’, partly reflecting the sunlight and preventing it from warming the planet.
If we fail to meet UN climate goals by reducing our CO2 emissions, SAI could potentially contribution to mitigate climate change. However, research into SAI is controversial. There is a division between climate scientists who think we should research SAI, opposed to others who think we shouldn’t research it at all and keep the ‘genie’ in the bottle.
The opponents say it could cause CO2 laziness, because the deployment of such technologies might reduce the urgency to reduce greenhouse gas emissions. Because the application of such a global intervention should be agreed on by everyone in the world, and the risk of not reaching mutual agreement is high, it could potentially result in a new world war. On top of that is the negative side effect of acid rain, plus potential negative side effects that we cannot anticipate beforehand.
Supporters of SAI say that seasonably executed SAI would most likely bring the climate much closer to pre-industrial conditions and therefore effectively combat climate disasters. Among other things, it would also mitigate sea level rise, not necessarily stop it. It is fairly certain that this would work reasonably well, although not perfectly. From a purely physics perspective, it is a logical step to take, in addition to aggressively reducing greenhouse gas emissions. We could do it step-by-step, under close observation of the effects, until we reach the desired temperature, almost eliminating the risk of cooling the planet too much. The ‘genie’ is already out of the bottle, and because it is already being discussed in the corridors of politics, it’s better to research the pros and cons to make the right decisions when the time comes. They also put in perspective that the amount of acid rain coming from SAI would be relatively small compared to the amount of acid rain currently caused by industries.
It is a scary idea to make a global intervention that could have such big impact, even if it’s positive, mainly because the time frame in which the change happens is relatively small. You could say the amounts of CO2 we have emitted in the last century is in a way a form of ‘negative’ geo-engineering, only because it happens gradually it feels less scary.
The artwork was made during an Artist-in-Residence at the Watersnoodmuseum.
Omstreden wolken (2024)
‘Omstreden wolken' is een kunstwerk van Suzette Bousema dat ‘Stratospheric Aerosol Injection' visualiseert, gemaakt in samenwerking met klimaatwetenschapper Claudia Wieners (Universiteit Utrecht, NL). ‘Stratospheric Aerosol Injection' (SAI) is een vorm van geo-engineering, geïnspireerd op vulkaanuitbarstingen.
In 1991 koelde de uitbarsting van Mount Pinatubo in de Filipijnen de planeet af met ongeveer 0.5 graden Celsius gedurende een jaar, door enorme hoeveelheden zwaveldioxide in de stratosfeer te spuwen. Het zwaveldioxide reageert met waterdamp en vormt dan kleine wolkendruppeltjes van zwavelzuur en water. SAI haalt inspiratie uit dit fenomeen en heeft als doel dit op gecontroleerde wijze na te bootsen. In tegenstelling tot dagelijkse weerspatronen zou een SAI-wolk gelijkmatig over de aarde worden verspreid en maandenlang duren. Deze wereldwijde wolk fungeert als een ‘zonnescherm’ dat het zonlicht deels weerkaatst en voorkomt dat het de planeet opwarmt.
Als we de klimaatdoelstellingen van de VN niet halen door onze CO2-uitstoot te verminderen, zou SAI mogelijk kunnen bijdragen aan het tegengaan van klimaatverandering. Echter, onderzoek naar SAI is omstreden. Er is een verdeeldheid onder klimaatwetenschappers die vinden dat we SAI moeten onderzoeken en anderen die vinden dat we het niet moeten onderzoeken en de 'geest' in de fles moeten laten.
Tegenstanders zeggen dat het CO2-luiheid zou kunnen veroorzaken, omdat de inzet van dergelijke technologieën de urgentie om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen zou kunnen verzwakken. De toepassing van zo'n wereldwijde interventie zal door iedereen ter wereld moet worden ondersteund, en het risico van het niet bereiken van eensgezindheid is hoog, waardoor dit mogelijk zou kunnen leiden tot een nieuwe wereldoorlog. Bovendien is er het negatieve neveneffect van zure regen, en mogelijke andere neveneffecten die we niet van tevoren kunnen voorspellen.
Voorstanders van SAI zeggen dat redelijk uitgevoerde SAI hoogstwaarschijnlijk het klimaat veel dichter bij pre-industriële omstandigheden zou brengen en daarom echte klimaatrampen zou kunnen bestrijden. Onder andere zou het ook de zeespiegelstijging dempen, niet per se stoppen. Het is vrij zeker dat dit redelijk goed zou werken, echter niet perfect. Vanuit een puur natuurkundig perspectief is het een logische stap om te nemen, naast het agressief verminderen van de uitstoot van broeikasgassen. We zouden het stap voor stap kunnen doen, onder nauw toezicht van de effecten, totdat we de gewenste temperatuur bereiken, waardoor het risico van overmatige afkoeling van de planeet bijna nihil is. De 'geest' is al uit de fles, en omdat er al over wordt gesproken in de wandelgangen van de politiek, is het beter om de voor- en nadelen te onderzoeken om de juiste beslissingen te nemen wanneer de tijd komt. Ze nuanceren ook dat de hoeveelheid zure regen afkomstig van SAI relatief klein zou zijn vergeleken met de hoeveelheid zure regen die momenteel wordt veroorzaakt door industrieën.
Het is een eng idee om een wereldwijde interventie te doen die zo'n grote impact zou kunnen hebben, zelfs als deze positief is, voornamelijk omdat het tijdsbestek waarin de verandering plaatsvindt relatief kort is. Je zou kunnen zeggen dat de hoeveelheden CO2 die we in de afgelopen eeuw hebben uitgestoten op een bepaalde manier ook een vorm van 'negatieve' geo-engineering zijn, alleen omdat het geleidelijk gebeurt, voelt het minder eng.
Het kunstwerk is gemaakt tijdens een Artist-in-Residence in het Watersnoodmuseum.